Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μάικλ Κόλινς (Ιρλανδός ηγέτης)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μάικλ Κόλινς
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Mícheál Seán Ó Coileáin (Ιρλανδικά) και Michael John Collins (Αγγλικά)
Γέννηση16  Οκτωβρίου 1890[1][2][3]
Clonakilty
Θάνατος22  Αυγούστου 1922[4][1][2]
Bandon
Αιτία θανάτουπεσών σε μάχη
Συνθήκες θανάτουανθρωποκτονία
Τόπος ταφήςGlasnevin Cemetery
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και Ιρλανδίας (1890–1922)
Irish Republic (Ιανουάριος 1922 – Αύγουστος 1922)
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά[5]
ΣπουδέςΒασιλικό Κολέγιο του Λονδίνου
The Dickson Poon School of Law
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
αξιωματικός
κυβερνητικός υπάλληλος
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΣιν Φέιν
Οικογένεια
ΣύντροφοςKitty Kiernan[6]
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςαρχιστράτηγος
Πόλεμοι/μάχεςΕξέγερση του 1916, Ιρλανδικός Πόλεμος της Ανεξαρτησίας και Ιρλανδικός Εμφύλιος Πόλεμος
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΕπικεφαλής της προσωρινής κυβέρνησης της Νότιας Ιρλανδίας
Υπουργός Οικονομικών της Ιρλανδίας (1919–1922)
Υπουργός Δικαιοσύνης και Ισότητας της Ιρλανδίας (Ιανουάριος 1919 – Απριλίου 1919)
μέλος της 31ης βουλευτικής περιόδου του Ηνωμένου Βασιλείου (1918–1922, South Cork)
μέλος του κοινοβουλίου της Βόρειας Ιρλανδίας
μέλος του Ιρλανδικού κοινοβουλίου (1922–1923, Cork Mid, North, South, South East and West)[7]
μέλος του Ιρλανδικού κοινοβουλίου (1921–1922, Cork Mid, North, South, South East and West)[7]
μέλος του Ιρλανδικού κοινοβουλίου (1919–1921, South Cork)[7]
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Μάικλ Κόλινς (αγγλικά: Michael Collins, ιρλανδικά: Mícheál Ó Coileáin, Κομητεία Κορκ, Η. Β. της Μεγάλης Βρετανίας και της Ιρλανδίας, 16 Οκτωβρίου 1890 – 22 Αυγούστου 1922) ήταν πολιτικός και στρατιωτικός ηγέτης του Ιρλανδικού Δημοκρατικού Στρατού (IRA), πρωτεργάτης του αγώνα της ανεξαρτησίας και από τους κυριότερους πρωταγωνιστές της ίδρυσης της Ιρλανδικής Δημοκρατίας κατά τις αρχές του 20ου αιώνα. Διετέλεσε πρόεδρος της προσωρινής κυβέρνησης της Ιρλανδίας, υπουργός της, ενώ κατά καιρούς κατείχε και διάφορα άλλα αξιώματα, όπως εκείνο του επικεφαλής των ενόπλων δυνάμεων, κ.ά. Ήταν, ακόμη, πρόεδρος της Ιρλανδικής Ρεμπουπλικανικής Αδελφότητας από το Νοέμβριο του 1920 έως και τον θάνατό του. Υπήρξε μέλος της Ιρλανδικής αντιπροσωπείας στις Αγγλο-Ιρλανδικές διαπραγματεύσεις του Λονδίνου οι οποίες κατέληξαν στην υπογραφή συνθήκης για την ίδρυση ανεξάρτητου Ιρλανδικού κράτους. Δολοφονήθηκε από πολέμιους της ειρηνευτικής συνθήκης κατά τη διάρκεια ενέδρας πολύ κοντά στον τόπο γέννησής του, στις 9 Αυγούστου του 1922,[8] κατά τη διάρκεια του Ιρλανδικού εμφυλίου.

Εξέγερση του Πάσχα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1913, είχαν δημιουργηθεί δύο μεγάλες παραστρατιωτικές ομάδες που αργότερα ξεκίνησαν την Εξέγερση του Πάσχα: η Ιρλανδική Πολιτοφυλακή ιδρύθηκε από τον Τζέιμς Κόνολι και την Ιρλανδική Ένωση Εργαζομένων στις Μεταφορές και Γενικών Εργαζομένων (ITGWU) για την προστασία των απεργών από τη Μητροπολιτική Αστυνομία του Δουβλίνου. Οι Ιρλανδοί Εθελοντές δημιουργήθηκαν την ίδια χρονιά από τους εθνικιστές ως απάντηση στον σχηματισμό των Εθελοντών του Όλστερ (UVF), που υποσχέθηκε να αντιταχθεί στην ξένη κυριαρχία με τη βία. O Kόλινς διοριστήκε οικονομικός συμβούλος του Κόμη Πλάνκετ, πατέρα ενός από τους διοργανωτές της εξέγερσης του Πάσχα. Ο Κόλινς έλαβε μέρος στην προετοιμασία του οπλισμού και των στρατευμάτων για την εξέγερση.

Aιχμάλωτοι Ιρλανδοί μετά την αποτυχημένη εξέγερση

Όταν ξεκίνησε η εξέγερση του Πάσχα το 1916, ο Κόλινς υπηρέτησε ως βοηθός του Τζόζεφ Πλάνκετ στην έδρα της εξέγερσης στο Γενικό Ταχυδρομείο (GPO) του Δουβλίνου. Εκεί αγωνίστηκε μαζί με τον Πάτρικ Πιρς, τον Τζέιμς Κόνολι και άλλα μέλη της ανερχόμενης ηγεσίας των Ιρλανδών. Η εξέγερση απέτυχε στρατιωτικά, όμως οι αντάρτες πέτυχαν τον πολιτικό τους στόχο, να κρατήσουν δηλαδή τις θέσεις τους για αρκετό χρόνο ώστε να δικαιολογήσουν την ανεξαρτησία τους.[9]

Μάικλ Κόλινς, ο Επαναστάτης, 1996.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]